'Ik hou van je,' prevelde hij. 'Ik hou van je. Vanmiddag al, maar toen wist ik het nog niet. Je bent zo mooi. Ik hou van je. We moeten er iets aan doen.'
Hij nam een slok uit zijn glas. Etta keek op met een wezenloze glimlach en halfgesloten ogen.
'Ik geloof dat ik erg dronken ben,' zei ze.
'Dat doet er niet toe. Ik hou van je, dat is het belangrijke. Dat heb ik nog nooit tegen iemand gezegd, weet je dat?'
'Als ik mijn ogen dichtdoe, zie ik allemaal gekke dingen. Zie jij ook gekke dingen, als je je ogen dichtdoet? Ik zie allemaal gekke dingen, als ik mijn ogen dichtdoe.'
'Luister nou naar me - ik hou van je. Ik wil met je naar bed. Niet omdat ik met je naar bed wil, maaromdat ik van je hou. Begrijp je dat?

Het is een kleine nuance, maar erg belangrijk.'

Remco Campert - Het leven is verrukkulluk